July 11, 2008

आगो बाँच्ने आमाहरू (कविता)




- गणेश कुमार


ओ... आगो पिउने आमाहरू हो !
ओ आगो जिउने आमाहरू हो !
तिमीहरूले
आगो पिउन मात्र पाउन्नौ
आगो जिउन मात्र पाउन्नौ
अब
आगो जन्माउने प्रयास गर
आगो जन्माउने साहस गर

मैले देखेको छु
समयको कालखण्डमा
धर्म र परम्पराको
कालो बादलभित्र गुटमुटिएर
निर्विरोध आगो पिउँदै बाँचिरहेका
मेरा आमारूको कारुणिक कथा....

मैले भेटेको छु
समाज र संस्कारको
अँध्यारो खाडलभित्र भुटभुटिएर
निर्ममतापूर्वक आगो पिउँदै
निर्विवाद बाँचिरहेका
मेरा आमाहरूको दारुणिक व्यथा...

आमाहरू हो...!
अब तिमीहरूले पनि
आगो बाँचेका आफ्ना आमाहरूलेझैँ
नयाँ पुस्तालाई/कोपिला आमाहरूलाई
इतिहासको कालकोठरीमा थुनिएर
आगो पिउन सिकाउनु हुन्न
आगो जिउन सिकाउनु हुन्न
अब तिमीले त
कलङ्कति इतिहासको
कालरात्रिहरू फोडेर
साङ्ला र दाम्लाहरू तोडेर
जुनेली आकाश छाउन
सुनौलो बिहान ल्याउन
कोपिला आमाहरूलाई
सगौरव
आगो जन्माउन सिकाउनुपर्छ !
आगो दन्काउन सिकाउनुपर्छ !!
आगो घन्काउन सिकाउनुपर्छ !!!


गिज्यान, पर्वत ।

* प्रस्तुत रचना कविको शीघ्र प्रकाशोन्मूख कविताकृति अग्नियात्राबाट लिइएको हो ।

उक्त कृतिको सफलता एवम् जनप्रियताको लागि क्याफे मङ्गलम् ब्लगरको मङ्गल कामना !

1 comment: