दसैँ : रहनुस् मस्त र स्वस्थ …

विजयादशमीको हार्दिक मङ्गलमय शुभ कामना !
जो जहाँ रहनुहुन्छ, टीका लगाउने-नलगाउने जस्तो परिस्थिति भए पनि त्यसैमा खुसी हुन सक्नुहोस् । यस वर्ष कतिलाई बिदा मिलेन होला, कतिलाई पाएको बिदामा पनि के-कसरी घरसम्म पुग्ने हो भन्ने झन्झटले पिरोल्यो होला ।  विदेसिएकाहरूलाई देशको सिमानादेखि टाढा रहनुपर्दा अघिल्ला वर्षहरूका यादको सहारा नै रामरमाइलो गर्ने बाध्यात्मक बहाना बनिरहेको होला । मुलुकमा मौलाएको परिवर्तनको मुना जमरा जस्तै पहेंलिएर त नजाओस्, यही कामनाका साथ दसैँलाई मनाऔँ । आखिर वर्षदिनको चाड, नेपाली संस्कृतिको परिचायक मानिने दसैँमा खुसी नै हुन खोज्छौँ सुख-दु:ख जे भए पनि । यही गन्थनको साथ दसैँको बहानामा दसैँकै कविता बिसाउँछु :

संस्मरण दसैं

ताछिएको पाखोबारी र निधार
छैन केही फरक
रोपूँला यही पाखोबारीमा
अक्षताको दूबो
छोपूँला खिया पर्दैगएको शिर
जमराको सिउरले

स्वजनको आशिष्‌ले ओत देला
थामिन्छ कि अब
पलपल झोंक्किने पैँतालाको पहिरो
सरुवा भई आउँछ कि
उही पुरानो ठेगाना पैल्याउँदै
सौभाग्य नामको हल्कारो

छाडेको चिया झैँ एकदम चिसो
निभेको चुरोट झैँ ध्यानमग्न
कुनै घर होला परदेशीको पर्खाइमा
सुकेको सिट्ठा बाँस भएर
कुरेका होलान् निर्बलिया बा-आमाले
तुफान हुँदै आउनुपर्ने लालाबालालाई

भोकले दोब्रिएको पेट जस्तै
बटारिएका यी बाटाहरू पार गराउन
छैन पर्खाइ कुनै देवदूतको
दसैं आउँछ र आउँछन्
सम्झना र समस्याका भँगालोहरू एकसाथ
कतै
टीका उजाडिएको निधार खडेरीग्रस्त पाखोबारी
कतै
टीका टाँसिएको निधार -
ताराको दाग उम्रिएको बिफरग्रस्त आकाश ।