डोल्मा

सुगठित ज्यानमा
लुकाएर राखे जस्तै सहिदले
आफ्नो तिलस्मी गाथा
गाँठो पारेर साथमा
के लुकाइराखेकी छ्‌यौ,

कि यतिखेर म
मान्छेहरूको समुद्रमा
सिपी खोज्दै
तिमीसम्मन् आइपुगेको छु

श्रम नामको साथीले
हत्केलाको पाखोमा
कोरिदिएको छ जसरी -
ठेलैठेलाको घडेरी
उसरी नै
निचोर्न मन छ
सिउँदोको त्यो खोंचमा लालीगुराँस

तिम्रो हिमालतिर
हिउँले उमार्छ पैँतालाभरि
काउकुतीका फूलहरू
यता हेर -
यो अँगालोमा फुलेको एक झुप्पा फूल
त्यो तिम्रै मुटु,
अकासिँदै माझिएको चन्द्रमा
सायद तिमीले बालापनमा हराएको सिक्का
अहिले त लौ छिप्पिएछ !
आकाशै ढाक्नेगरी विकासी भएछ !!

डोल्मा,
गाजलको बाँधबिनाको तिम्रा आँखा
सत्ते-सत्ते !
मसम्मन् गुडेर आउँछन्
मलाई नै गुडाउँछन्

कि यतिखेर मैँ पनि
मान्छेहरूको समुद्रमा
सिपी खोज्दै
तिमीसम्मन् आइपुगेको छु ।