आगो बाँच्ने आमाहरू (कविता)

- गणेश कुमार

ओ... आगो पिउने आमाहरू हो !

ओ आगो जिउने आमाहरू हो !

तिमीहरूले

आगो पिउन मात्र पाउन्नौ

आगो जिउन मात्र पाउन्नौ

अब

आगो जन्माउने प्रयास गर

आगो जन्माउने साहस गर

मैले देखेको छु

समयको कालखण्डमा

धर्म र परम्पराको

कालो बादलभित्र गुटमुटिएर

निर्विरोध आगो पिउँदै बाँचिरहेका

मेरा आमारूको कारुणिक कथा....

मैले भेटेको छु

समाज र संस्कारको

अँध्यारो खाडलभित्र भुटभुटिएर

निर्ममतापूर्वक आगो पिउँदै

निर्विवाद बाँचिरहेका

मेरा आमाहरूको दारुणिक व्यथा...

आमाहरू हो...!

अब तिमीहरूले पनि

आगो बाँचेका आफ्ना आमाहरूलेझैँ

नयाँ पुस्तालाई/कोपिला आमाहरूलाई

इतिहासको कालकोठरीमा थुनिएर

आगो पिउन सिकाउनु हुन्न

आगो जिउन सिकाउनु हुन्न

अब तिमीले त

कलङ्कति इतिहासको

कालरात्रिहरू फोडेर

साङ्ला र दाम्लाहरू तोडेर

जुनेली आकाश छाउन

सुनौलो बिहान ल्याउन

कोपिला आमाहरूलाई

सगौरव

आगो जन्माउन सिकाउनुपर्छ !

आगो दन्काउन सिकाउनुपर्छ !!

आगो घन्काउन सिकाउनुपर्छ !!!

गिज्यान, पर्वत ।

* प्रस्तुत रचना कविको शीघ्र प्रकाशोन्मूख कविताकृति अग्नियात्राबाट लिइएको हो ।

उक्त कृतिको सफलता एवम् जनप्रियताको लागि क्याफे मङ्गलम् ब्लगरको मङ्गल कामना !