गोली चलाउनैपर्छ तर सिर्जनात्मक कोटिमा । गोलीबिना न त मोडिएको खोली फर्किन्छ न त झोली नै भरिन्छ । तर अहिलेसम्म चलाउनेहरुले हिंसा उछाल्दै सखाप पार्ने घातक गोली नै चलाए । तर यतिमै प्रहारको चरम नमूना खत्तम भएको छैन । केही कोटिका गोली प्रखर छँदैछन् सिर्जनात्मक नाल सोझ्याएर आफैँलाई सुविख्यात पार्दैछन् । नत्र त यसअघि गोली चलाउनेहरु सबै कुख्यात रुपमै लोकको आँखामा दरिए ।
यस्तै भातीमा गोली चलाउनेहरुसँग पछिल्लो सरसङ्गतिमा झ्याम्मिन पाएको फलस्वरुप मैँ पनि गोलीप्रेमी हुन पुगेको छु । तिनका बाटो त पुरानै थिए तर चाल र त्यो चालको सुर भन्ने भिन्नै पाराको लाग्यो मलाई । मेडिकल कलेजमा व्यवस्थापकीय कार्यभार ग्रहण गर्दै र डाक्टर बन्ने धुनमा लहरिएका ठिटा-ठिटी गजलको अनौठो आवेगमा अभिव्यक्त भएको देखेर गोली नचाखेका 'भावनामयी बिरामीहरु' एकदम निको हुँदै गएको दिनप्रतिदिन पाइरहेको छु म । नेपाल मेडिकल कलेजका बाबु त्रिपाठी, निरज भट्टराईको सन्दर्भ यहाँ जोड्न लाग्दैछु । त्यही लहरमा राबत, डा सुधा शाहीहरू पनि छन् । अर्कोतिर 'नजरका इशारा' कृति लिएर आएका माधव खतिवडाको गजल जादुगरी पनि लोभलाग्दो छ । यी सबैको कलमको टुप्पोमा सामाजिक सन्तुलन र नयाँ आयाम निर्माणको लागि जीवनदायी बारुद सजिएको छ । र त्यो बारुद छ नि कसो-कसो छातीकै टेबलमा सजाइरहूँ जस्तो सुहाउँदो फूलदानी समान छ ।
बाबु त्रिपाठी जसले भर्खरै 'बा' गजलकृति प्रकाशन गरे । निरजको पनि 'मेरो भन्नु केही छैन' गजलसङ्ग्रह सार्वजनिक गरिसकेका छन् । उनीहरु लेखिरहेछन् गजल लेखिरहेछन् कविता । तिनको गर्व हेर्नलायकको छ । तिनको नाम साहित्यिक अभिलेखमा टिप्न महत्वको छ । ती गोलीमै लेखिरहेछन् र सबैभन्दा ठूलो कुरो तिनको गोली चाख्न सबै तयार हुँदैछन् । अहिले सीमित सर्कलमा चर्चामा होलान् यी गोलीधारीहरु बिस्तारै अरु सबैतिर चिनारीमा विस्तार हुने नै छन् । कारण वास गुम्सिएर कहाँ बस्छ र, फैलिन्छ नै । उनीहरुसँगै जमघटहरुको उपज हो मैँ पनि गजलमा गोलीकै प्रवाह दिने ध्याउन्नमा आफूमा पहिलेभन्दा अलि अलग धार तिखार्ने मेलोमा लागेको छु । यो धार सुरुवाती हो यसकारण भुत्ते होला नै । बाँकी मूल्याङ्कनका लागि आफ्नो नयाँ एउटा गजल यहाँ पेस गरेको छु ।
हुन्छ सबै कुराको पनि आयु हुन्छ
हिउँका चुचुराको पनि आयु हुन्छ ।
अनुकूल हुन्जेल त हो बाँध्ने नाता,
अँगाल्ने पाखुराको पनि आयु हुन्छ ।
जाबो निशानाले कति नै पछ्याउला,
उछ्रिने दादुराको पनि आयु हुन्छ ।
दिक्क बुहारीलाई कति लाग्दो हो,
"यी सासू-ससुराको पनि आयु हुन्छ ।"
कसो नफिर्ला र यी निमुखाको दिन,
पर्ख न, टुहुराको पनि आयु हुन्छ !
