रूखका हाँगामा नाचिरहेका
हरिया पहेँलिँदै गरेका पातहरू
जसमा प्रस्टसँग म
मेरो मृत्यु देखिरहेछु ।
बगैँचामा फुलेका रङ्गीचङ्गी फूलसँगै
जीवन्त बनेको मेरो प्राण
ओइलाएर फूलसँगै झर्छ ।
मेरो प्राण बगैँचामा नाचिरहेछ
मेरो आँखासामु
प्रत्येक दिन
प्रत्येक क्षण,
तर पनि म अञ्जान बनिदिन्छु
अनि चिम्लिदिन्छु आँखा-
सूर्यलाई हत्केलाले छेकेजस्तै
जून हराएको बिहानमा
अनि सूर्य हराएको रातमा
म पनि हराउनेछु-
मौन बतासमा ।
रूखका हाँगामा नाचिरहेका
हरिया पहेँलिँदै गरेका पातहरू
जसमा प्रस्टसँग म
मेरो मृत्यु देखिरहेछु ।
बैशाख २८, २०६५
(सानेपा, ललितपुर)
हरिया पहेँलिँदै गरेका पातहरू
जसमा प्रस्टसँग म
मेरो मृत्यु देखिरहेछु ।
बगैँचामा फुलेका रङ्गीचङ्गी फूलसँगै
जीवन्त बनेको मेरो प्राण
ओइलाएर फूलसँगै झर्छ ।
मेरो प्राण बगैँचामा नाचिरहेछ
मेरो आँखासामु
प्रत्येक दिन
प्रत्येक क्षण,
तर पनि म अञ्जान बनिदिन्छु
अनि चिम्लिदिन्छु आँखा-
सूर्यलाई हत्केलाले छेकेजस्तै
जून हराएको बिहानमा
अनि सूर्य हराएको रातमा
म पनि हराउनेछु-
मौन बतासमा ।
रूखका हाँगामा नाचिरहेका
हरिया पहेँलिँदै गरेका पातहरू
जसमा प्रस्टसँग म
मेरो मृत्यु देखिरहेछु ।
बैशाख २८, २०६५
(सानेपा, ललितपुर)
No comments:
Post a Comment